Gezellig op skivakantie met je leeftijdgenootjes in Zwitserland: iets wat een leuk schoolreisje hadden moeten worden is verandert in een tragisch gebeurtenis...
De hele dag hoor en lees ik op televisie en op internet over dit hartverscheurende ongeluk. Wat moet het onbeschrijfelijk moeilijk zijn als ouder je eigen kind zo te zien sterven.
Volgens de laatste gegevens heeft het busongeluk in Sierre in het Zwitserse kanton Wallis, dinsdagavond 28 slachtoffers gekost waarvan 22 kinderen waren. De bus was op de terugreis om de kinderen en begeleider na de basisscholen in de plaatsen Heverlee en Lommel te brengen. De bus reed tegen een veiligheidsnis in de tunnel. Hoe het ongeluk precies heeft kunnen plaatsvinden is nog niet duidelijk. Wel bekend is dat er geen andere voertuig bij het ongeluk betrokken raakte.
Hoewel het dodenaantal nu op 28 staat kan dit nog oplopen. Dit komt doordat niet alle kinderen geïdentificeerd zijn en 3 van de 24 gewonden in coma liggen. Ook is het voor 16 kinderen nog niet duidelijk hoe zwaar ze eraan toe zijn. Dit heef raadslid en en loco-burgemeester Kris Verduyckt gistermiddag gedurende een persconferentie in Lommel verteld.
Dit alles gehoord en gezien te hebben is het nog steeds moeilijk het echt te bevatten. Dit is waar iedere ouder bang voor is: de angst om je kind eerder te zien sterven dan jij. Iemand verliezen aan de dood is natuurlijk altijd heel erg moeilijk, maar als ouder heb je zeker het moeilijkst van allemaal. Je kind dat je nog voor de skivakantie lachend hebt uitgezwaaid en geknuffeld hebt, is nu overleden of vecht voor zijn leven in het ziekenhuis. Het enige wat ik hier verder over kan zeggen is dat mijn hart uitgaat naar alle naasten van de overledenen en gewonden. Mogen jullie sterk blijven in deze vreselijke tijd en laten we bidden voor diegene die nog vechten voor hun leven in het ziekenhuis.
